فاین تذهبون

باز بارانباترانهگفتگویی عاشقانهحرفهایی دوستانهبر لبم پیوسته اسماء الهیاَلْمَلِکْ اَلْقُدّوُسْ اَلْسَّلام اَلْمُؤْمِنْ اَلْمُهَیْمِنْ اَلْعَزیزْ اَلْجَبّارْ اَلْمُتَکَبِّرْ اَلْخالِقْ اَلْبارِئْ اَلْمُصَّوِّرْ اَلْغَفّارْ اَلْقَهّارْ اَلْوَهّابْ اَلْکَریمُ ذُوالطَّوْلْ اَلْرَزّاقْ اَلْفَتّاحْ اَلْعَلیمْ اَلْحَکیمُ اَلْباسِطْ اَلْمُعِزّْ عالِمُ الْغَیْبْ اَلْخافِضْ الرّافِعْ اَلْمُعِزّْ اَلْمُذِلّْ اَلسَّمیعْ اَلْبَصیرْ اَلْحَکَمُ الْعَدْلْ اَللَّطیفْ اَلْهادِی الْخَبیرِ الْمُبینْ اَلْحَلیمِ الرَّئوُفِ الْمَنّانْ اَلْحَکیمْ اَلْغَفُورْ اَلْشَّکُورْ اَلْعَلیّْ اَلْحَفیظْ اَلْحَسیبْ اَلْجَلیلْ اَلْکَریمْ الْقَریبُ الْمُجیبُ اَلْواسِعْ اَلْوَدُودْ اَلْمَجیدْ اَلْباعِثْ اَلْشَّهیدُ الْحَقْ اَلْوَکیلْ اَلْقَویّ اَلْمُعیدْ اَلْمُحِی الْمُمیتْ اَلْحَیّْ اَلْقَیُّومْ اَلْواجِدْ اَلْماجِدْ اَلأحَدْ اَلْصَّمَدْ اَلْقادِرْ اَلْبِرّْ اَلْتَّوّابْ اَلْمُنْتَقِمْ اَلْرَّؤُوفْ اَلْسُّبُوُحْ مالِکُ الْمُلْکْ اَلْغَنِیُّ الْمُغْنی اَلْمُعْطی اَلْمانِعْ اَلْنُّورْ اَلْهادی اَلْبَدیعْ اَلْوارِثْ اَلْصَّبُورْ آری آریعشق بازی با خدا عشق حقیقی استعشقی حقیقی است ... فاین تذهبون...

تو رفتی تا میان ما نماند حرف چندانیتو رفتی رفت از دنیا ره و رسم مسلمانی تو رفتی و گرفتی فرصت دیدار خود از مابیا در خانه ی چشمان ما آقا به مهمانی تو رفتی از فراقت مرگ تدریجی نصیبم شدنمانده بعد تو در پیکر من ذره ای جانی تو رفتی باغ جانم خشک مانند کویری شدبه باغ جان نباریده پس از تو قطره بارانی تو تا بودی ندانستیم ما قدر شما را هیچو حالا هم ندارد هیچ سودی این پشیمانی ز بی مهری ما بار سفر بستی ز پیش ماتو رفتی مهر بی مهری مرا خورده به پیشانی تو را با زحمت بسیار آوردم به دست امانمی دانم چرا دادم ز دستت من به آسانی تو بودم بودی و بودی تو هم دین و هم ایمانم تو رفتی هستی ام رفت و ندارم دین و ایمانی همه غمهای عالم بعد تو شد میهمان دل منم با کوهی از حسرت ، من و اوج پریشانی دوباره بازگرد و میهمان دیده ی ما باشدوباره شادمانی را به ما بنمای ارزانی فاین تذهبون...

احمد(ص) مرسل که ختم الانبیاستگفته هایش جملگی وحی خداست گفت روزی با امیر المومنین(ع)یا علی(ع) ای تو نبی را جانشین عمر نوح ار شد نصیب آدمیغافل از حق گر نباشد او دمی   شب اگر گرم مناجات و دعاستروز را هم روزه در راه خداست کار او  انفاق در راه خداستچون احد کوهی که جنسش از طلاست گرهزاران بار حج بگذارد او سر زند از او دو صد کار نکو کشته گر بین صفا و مروه اوستپاک و طیب گر که چون آب وضوست گر تولای تو را در سر نداشتگر که بر لب ذکر یا حیدر(ع) نداشت چونکه حیدر (ع) نیست ایشان را امام کی رسد بوی بهشتش بر مشام هر که را حیدر(ع) نباشد مقتداهست سر افکنده در روز جزا فاین تذهبون...

برای آمدنت انتظار کافی نیستفقط سرودن شعر و شعار کافی نیست برای آمدن آقا تو یار می طلبینیامدی به گمانم که یار کافی نیست به صبح جمعه بخوانیم ندبه های فراقبرای آمدنت چشم زار کافی نیست صدای ناله ی ما تا به آسمان برسیدمگر که این همه داد و هوار کافی نیست؟ هزار سال گذشت و نیامدی آقاگذشت این همه لیل و نهار کافی نیست؟ بیا بیا که فدایی زیاد داری تونگو نگو که مرا جان نثار کافی نیست دعای ماست که تعجیل در فرج بشودنیامدی، چه کنم؟ اعتبار کافی نیست؟ ببین که اهل جهان بی قرار تو شده اندنگو که این همه ات بیقرار کافی نیست شکار کرده ای آقا تمام دل ها رااسیر تو دل ما شد شکار کافی نیست هزار ها نفر از درد هجر جان دادندبرای این همه عاشق مزار کافی نیست دوباره طرح نویی را ارائه خواهم دادبرای آمدنت ابتکار کافی نیست فاین تذهبون...

آنان که ذات کبریا را می شناسندحق می پرستند و خدا را می شناسند دست نیازشان به سوی آسمان استوقت دعا روح دعا را می شناسند بیمار درد عشق بازی با خدایندبر درد خود آری دوا را می شناسند لبهایشان مشغول ورد است و مناجاتمفهوم توحید و ثنا را می شناسند غیر از رضای حق تمنایی ندارنداین قوم معنای رضا را می شناسند در خانه ی دلهایشان غیر از خدا نیستمفهوم زنگار و جلا را می شناسند تسلیم فرمان خداوند کریمندتسلیم بی چون و چرا می شناسند بعد از خدا فرمانبر امر رسولندچون این جماعت مصطفی(ص) را می شناسند فرمانبر امر اولوالامرند آنهایعنی علی مرتضی(ع) را می شناسند حب علی(ع) و آل او دارند در دل یعنی که اصحاب کسا را می شناسند تاج ولای مرتضی(ع) دارند بر سریعنی که آنان مقتدا را می شناسند راه سعادت را بپیمایند آنهاراه خدا و رهنما را می شناسند دنیا پل آسایش عقبای آنهاستمفهوم و معنای بقا را می شناسند  فردا به جنت میهمانان خدایندفضل خدا، روز جزا را می شناسند فاین تذهبون...

خدا را شکر دین همچون محمد(ص) رهبری دارد خدا را شکر قران محمد(ص) کوثری دارد وصی و جانشین مصطفی(ص) شد حیدر کرار(ع) خدا را شکر شیعه تاج فخر و حیدری دارد به دل حب علی(ع) و آل حیدر(ع) دارم از اول خدا را شکر شیعه مثل حیدر(ع) دلبری دارد امام عسکری(ع) آمد که عالم را کند گلشن خدا را شاکرم شیعه امام عسکری(ع) دارد همه عالم اگر چه در پی نابودی دینند هنوز از لطف حق، دین محمد(ص) مشتری دارد اگر موج حوادث در مسیر کشتی دین است چه غم وقتی که کشتی ناخدا و لنگری دارد به می ما را چه حاجت، مست جام باده ی عشقیم خوشا آنکس که از پیمانه ی دین ساغری دارد علی(ع) یعنی کتاب و معنی قران علی(ع) باشد بنازم شیعه را، به به، چه زیبا باوری دارد من از آل علی(ع) دم می زنم تا جان به تن دارم که باید توشه بردارد هر آنکس محشری دارد ندارم در دلم تشویش و خوف از روز رستاخیز چه غم آن را که در صحرای محشر یاوری دارد خدا یک لحظه هم از بندگان خویش غافل نیست خطا ممنوع، دنیا دادگاه و داوری دارد فاین تذهبون...

می سوخت پرش چون پر پروانه ی خورشیدبگذاشت سرش را به روی شانه ی خورشید در آرزوی دیدن خورشید به هر صبح می رفت به صد شوق  به میخانه ی خورشید سرمست ترین بود میان همه مستان نوشید چو می از لب پیمانه ی خورشید در دل به جز از مهر علی(ع) هیچ نبودش صد بوسه زده بر لب جانانه ی خورشید آموخته از حضرت خورشید وفا را آن مست خراباتی و دیوانه ی خورشید می گفت مرا خانه ی دل خانه ی یار است شد خانه ی دل، خانه ی ویرانه ی خورشید شد شاخه درختی هدف تیر نگاهش آن نقطه که گردیده بنا لانه ی خورشید هر صبح کشد شانه به گیسوی سیاهش اما ز سر شانه ی شاهانه ی خورشید فاین تذهبون...

ارحم الراحمین خدای رحیم احسن الخالقین اله کریم کیستی ؟ ای خدا تو الله ی تو ز اسرار خلق آگاهی اول و آخر و احد هستی بی نیازی تو و صمد هستی باشکوهی، عظیمی و اعلی اکرم و اعظمی،تویی دانا احکم الحاکمین تویی یارب مالک یوم الدین تویی یارب ظاهر و باطن و بصیر تویی اعلم و اکبر و کبیر تویی ما همه تائب و تو توابی ما همه عبد تو، تو اربابی ای خدا جامعی و جباری ما سراپا گنه، تو غفاری تو حفیظ و حلیم و حی و حمید تو حمید و حسیب و حق و مجید تو خبیر و تو خالق و خلاق پر شد از ذکر تو همه آفاق خیر الفاصلین تویی یارب خیرالحاکمین تویی یارب خیرالفاتحین تویی مولا خیرالغافرین تویی مولا خیرالوارثین تویی الله خیرالراحمین تویی الله خیرالمنزلین و رحمانی تو ز هر عیب و نقص سبحانی ذوالمعارج وذوالجلالی تو ذوالجمالی و ذوالکمالی تو ذوالعظیمی و ذوالکرامی تو و تو ذوالعرش و ذوانتقامی تو و تو ذوالرحمه ای و ذوالطولی و تو ذوالقوه ای و مدلولی درجاتت رفیع یا الله ای علیم و سمیع یا الله تو رئوف و رحیم و رزاقی عشق در قلب و جان عشاقی تو سریع الحسابی یا الله تو سریع العقابی یا الله تو سلام و شکور و وهابی تو وکیل و ودود و توابی هادی و واحد و نصیری تو والی و واسع و بصیری تو مالک و مستعان تویی و متین متکبر، مهیمنی و مبین تو شدید العقابی یا الله ما فاین تذهبون...

در مسیر عشق ای خوش آن که رهبر داشتن رهنما و رهبری همچون پیمبر(ص) داشتنرستگاری چیست؟ یاری از خدا در کارهامقتدا و یاوری مانند حیدر(ع) داشتن با توسل بر رسول الله(ص) و بر آل رسول(ص)از برای روز رستاخیز یاور داشتن رستگاری چیست؟ سرتا پا پر از نور یقیندین و تقوا داشتن، ایمان و باور داشتن رستگار است آن که باشد جزو اصحاب یمینچارده شافع برای روز محشر داشتن بر لب انهار و در جنات زیبای بهشتاز لب حور بهشتی جام و ساغر داشتن کوزه ای پر از شراب ناب مخصوص بهشتسایه ی آل محمد(ص)، حوض کوثر داشتن  دم به دم با حمد و تسبیح و سلام و تهنیت مونسی همچون علی(ع) کامی معطر داشتن رستگاری نیست غیر از خواندن آیات نور خانه ی دل را ز نور حق منور داشتن کشتی حق را فقط آل محمد(ص) لنگرند نیست از طوفان هراسی وقت لنگر داشتن ای خوشا روزی که با آل محمد(ص) در بهشتنغمه سر دادن به لب الله و اکبر داشتن فاین تذهبون...

شب یلدا شب زیبای شادی است شب فهمیدن معنای شادی است هوا سرد است و دلها گرم گرم است شب یلدا، شب گرمای شادی است گل لبخند می روید به لبها به لبها نغمه و آوای شادی است شب کرسی و آجیل و شب عشق شب یلدا شب نجوای شادی است شب یلدا شب شعر و شعور است شب زیبای روح افزای شادی است شب یلدا شبی ایرانی اما شبی با وسعت دنیای شادی است شب شادی و شور و مهربانی شب پیدایش سیمای شادی است محافل جملگی گرم و صمیمی شب یلدا گل شبهای شادی است همه عالم پر از شور و نشاط است شب طولانی و پهنای شادی است شب یلدا شب خندیدن ماست که هر دل در سر سودای شادی است منم شیعه، علی (ع) هم مقتدایم علی(ع) مولای من، مولای شادی است به نص آیه های وحی منزل بلی فتوای من، فتوای شادی است فاین تذهبون...

یا سید الکریم نگین دیار ری در اختیار حضرت تو اختیار ری یا سید الکریم تویی تاج فخر ما ای باعث غرور همه، افتخار ری با اهل بیت(ع) گشته عجین تامت ای کریم یا سید الکریم تو ای اعتبار ری شد با صفا ز مقدم تو گلشن وجود ای باعث طراوت باغ و بهار ری ری شهره شد ز نام تو سرتاسر جهان یا سید الکریم ، تو ای شهریار ری عازم شدم برای زیارت به کوی تو ما را هوای کوی تو کرده دچار ری  ای زائر تو زائر کرببلای عشق ما را برات جنت رضوان غبار ری فاین تذهبون...